Witamina D, nazywana witaminą „słońca” jest absolutnie niezbędna dla prawidłowego zdrowia. Jej najważniejszym źródłem dla organizmu jest promieniowanie słoneczne, które przez syntezę skórną może pokryć aż 90% dziennego zapotrzebowania. A co zrobić, żeby nie odczuwać jej braku, kiedy nie ma słońca?
W strefie klimatycznej, w której znajduje się Polska od października do marca, nie występuje dostatecznie wysokie nasłonecznienie, by organizm mógł wytworzyć odpowiednią ilość witaminy D.
Efektywne wytwarzanie witaminy D uzależnione jest od szeregu czynników takich jak:

• szerokość geograficzna,
• pora roku, pory dnia,
• zanieczyszczenie powietrza,
• czas ekspozycji na słońce,
• karnacja skóry,
• stosowanie kremów z filtrem,
• powierzchnia ciała poddanej działaniu promieni słonecznych,
• grubości tkanki tłuszczowej.

Niski poziom witaminy D przyczynia się do rozwoju chorób układy kostnego (u dzieci zagrożenie krzywicą, u dorosłych osteoporozą); pojawia się zagrożenie upadkami oraz odczuwalny jest brak siły mięśni. Ponadto niski poziom witaminy D może być powiązany z chorobami układu krążenia, a także z cukrzycą i niektórymi nowotworami.
W okresie jesienno-zimowym możemy sięgnąć po tran, który zapewnia znakomitą suplementację witaminy D. Pamiętaj, by przeczytać ulotkę załączoną do medykamentu i przestrzegać zaleceń, ponieważ nadmiar witaminy D jest szkodliwy, prowadzi m.in. do zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego.
Dietetycznymi źródłami witaminy D jest naturalna żywność, wzbogacona żywność i wspomniane wcześniej suplementy. Jednak naturalne źródła witaminy D w żywności są bardzo ograniczone, ponadto jest to głównie żywność pochodzenia zwierzęcego (jak np. tłuste ryby, czerwone mięso i żółtko jaja). Do wzbogaconej żywności należą: mleko modyfikowane dla niemowląt i małych dzieci, niektóre płatki śniadaniowe i tłuszczowe pasty do smarowania (margaryny).